maandag 16 juli 2012

3 Maanden post-OK: een terugblik op een heftige tijd

Hallo allemaal,

Drie maanden geleden ging ik volledig gestresst en in paniek richting het ziekenhuis voor mijn kaakosteotomie (onder- én bovenkaak) en tandvleescorrectie, om er 3 dagen later compleet toegetakeld weer uit te komen. Het is tijd voor een terugblik op deze bewogen periode vol met ups en downs, frustraties, tranen, maar zeker ook succeservaringen!

De voorbereiding op de operatie:
Sinds ik in januari de operatiedatum te horen kreeg, is het geen moment meer rustig geweest in mijn hoofd. De angst is me regelmatig even te veel geworden en er zijn momenten geweest dat ik met de telefoon in mijn handen heb gezeten om alles af te blazen. Gelukkig heb ik hele lieve mensen om me heen die me moed hebben ingesproken om toch door te zetten. Een andere domper was het mislopen van een fulltime baan. Het sollicitatiegesprek voor een baan in de ouderenzorg ging uitstekend en ik werd uitgekozen uit 70 kandidaten. Helaas ketste alles op het laatste moment af op het feit dat ik deze operatie nog moest ondergaan. Tijdens het sollicitatiegesprek had ik dit al aangegeven en werd gezegd dat dit geen probleem zou vormen. Helaas, het tegendeel was waar; eerlijkheid wordt tegenwoordig niet meer beloond. Een paar dagen ben ik er goed ziek van geweest. De operatie afzeggen en tóch voor de baan gaan was voor mij geen optie. Ik wilde zo snel mogelijk de kaakosteotomie ondergaan, want iedere dag van wachten, was voor mij één dag te veel. Met de nodige afleiding kwam de operatiedatum steeds dichterbij. De laatste twee weken voor de operatie wist ik niet meer hoe ik het had en ben ik nog meer afleiding gaan zoeken. Verder heb ik vóór de operatie veel goed gevulde soepen gemaakt en geportioneerd in de vriezer gedaan. Dit is overigens een goede tip voor mensen die deze operatie nog moeten ondergaan. Het is hartstikke handig om alleen maar iets uit de vriezer te hoeven pakken, want geloof me; na zo'n operatie is de energie om eten te bereiden ver te zoeken.

De operatie:
Zoals al eerder gezegd ging ik op 23 april 2012 volledig in paniek het ziekenhuis in. Het was een meevaller dat ik als allereerste die dag aan de beurt was: om 7.30 uur lag ik al op de OK. Daar heb ik Dr. de Jonge nog even gezien, wat ik zelf als erg prettig heb ervaren. Huilend ben ik daarna in slaap gevallen en zo werd ik bijna 5 uur later ook wakker. Pijn voelde ik op dat moment nog niet echt, ik was gewoon erg in de war. Van de route van de recovery naar de afdeling weet ik bijna niets meer. Ik weet wel nog dat ik heb gevraagd hoe laat het was, maar voor de rest is het voor mij blanco. Tegen 14.00 uur was ik terug op mijn kamer. 's Middags zijn Archel en mijn moeder bij me geweest. Ook hier weet ik vrij weinig meer van. Ik was echt ver heen! Regelmatig werden de coldpacks op mijn gezicht vervangen en het infuus werd een aantal keren gecontroleerd, omdat dit niet goed door liep. 's Avonds is Dr. de Jonge nog bij me geweest om te vertellen dat alles goed was gegaan.
De eerste nacht heb ik bijna geen oog dicht gedaan. Aan de ene kant omdat ik me geen houding wist te vinden, aan de andere kant omdat ik angst had voor de katheter, die de volgende ochtend eruit zou gaan.
Na een operatie van bijna 5 uur, keerde ik flink toegetakeld terug naar mijn eigen kamer

De eerste paar dagen na de operatie:
Dit kan ik in één woord omschrijven: VERSCHRIKKELIJK!! In totaal ben ik 3 dagen in het ziekenhuis verbleven. Wat was ik blij dat ik naar huis kon. Ik had veel pijn, kreeg Ibuprofen bruistabletten en antibiotica mee. Op vrijdag (5 dagen post-OK) is Archel nog zwaardere pijnstillers gaan halen, omdat ik het gewoon niet meer had. De zwelling was ook flink op komen zetten. Ik herkende mezelf niet meer, zó dik was mijn gezicht.
Ik was heel blij met het bezoek dat ik kreeg. Na een tijd komen de muren op je af en ben je blij als je een beetje afleiding krijgt. Zelf praten gaat dan niet echt. Alleen al het gevoel dat er iemand bij je is; dat is al fijn.
Eten en drinken deed ik door een rietje. Honger had ik niet. Dit kwam omdat ik me ontzettend beroerd voelde. Tijdens de operatie is er bloed in mijn maag gekomen en dit zorgde ervoor dat ik ontzettend misselijk was. Om toch voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen, zorgde Archel af en toe voor een kopje soep of een bekertje pap. Ook heb ik veel Hero FruitOntbijt naar binnen gewerkt. Dat was lekker! Het eten en drinken werd bemoeilijkt door de fixatie-elastieken die in mijn mond zaten.

Dag 1 na de operatie; ik herkende mezelf niet meer!!

De röntgenfoto 1 dag post-OK: de plaatjes (6 stuks) en pinnetjes (24 stuks) zitten op hun plek!

De weken na de operatie:
Ook dit kan ik in één woord omschrijven: FRUSTRATIES!!
Er zijn momenten geweest dat ik echt spijt heb gehad dat ik deze operatie had laten doen. Dit kwam vooral omdat ik gefrustreerd was. Het was me zó tegengevallen en de pijn was soms niet te harden.
Ook kon ik niet slapen zoals ik dat wilde. Vijf weken lang heb ik op de bank geslapen. In bed draaide ik meteen op een zij en dit was echt not done zo vlak na een kaakoperatie. Daarom werd de bank mijn grootste vriend. Overdag deed ik regelmatig een dutje, vooral ook omdat ik 's nachts geen oog dicht deed. Verder was ik afhankelijk van vloeibaar/gepureerd voedsel. Bah, wat was ik dat al snel spuugzat! Archel heeft de gekste dingen geprobeerd om me aan het eten te krijgen. Zo maakte hij bijvoorbeeld een keer krokettensoep. Wonder boven wonder was dit érg lekker. Helaas kon ik niet voorkomen dat ik af zou vallen: in totaal ben ik na de operatie 9 kilo kwijtgeraakt.
Naarmate de weken vorderden, kreeg ik steeds minder spijt van de operatie. De zwelling werd zienderogen minder en de resultaten van de boven- en onderkaakoperatie werden steeds beter zichtbaar. Ik sprong een gat in de lucht toen ik eindelijk zag dat ik nu een kin heb!
Het eten ging ook steeds beter. Na een week of 5 at ik mijn eerste geprakte kroket en kwam ook de gepureerde pasta in beeld. Langzaam werd het lijstje met voedsel dat ik weer kon eten steeds langer. Hier was ik heel blij mee, want de pappen en soepen kwamen me langzaam de neus uit!

Van links naar rechts: 1 dag post-OK, na 1 week, na 2 weken, na 3 weken, na 4 weken en na 6 weken

Nu, 12 weken post-OK:
In één woord: TROTS!!
Ik ben zó blij dat ik doorgezet heb. Ik heb veel moeten doen en laten in de hersteltijd van deze operatie, maar het was écht de moeite waard. De resultaten zijn geweldig; ik heb een kin, mijn tanden staan kaarsrecht, de kaaklijn is geweldig. Kortom: ik ben happy!
Ik eet weer boterhammen mét korst, ik maak frietjes meester en kan weer veel dingen eten. Alleen harde dingen of dingen waar ik lang op moet kauwen, laat ik nog even staan. Zo eet ik nog niet zoveel vlees, omdat daar toch vaak wat langer op gekauwd moet worden.

Het gevoel in mijn onderlip en kin is nog altijd niet terug. Ook mijn tandvlees is doof. Het kan nog een hele tijd duren voordat dit terugkomt. Ik heb er geen last van, het is alleen onhandig met eten. Regelmatig heb ik, zonder het te merken, eten langs mijn kin af hangen. Een beetje gênant, maar ik kan er mee leven.

De kaken voelen nog beurs aan. Het bewegen gaat wel steeds beter en ik krijg mijn mond alweer best ver open. Iedere beweging voel ik, het is een soort stijf gevoel, maar het doet geen pijn. Iedere dag probeer ik de beweging te oefenen, zodat de kaken langzaam soepeler gaan worden.

Het praten gaat ontzettend goed. Wel merk ik soms dat ik tegen het einde van de dag meer moeite moet doen om duidelijk te praten. Het praten voelt voor mij ook anders. Het is alsof ik weer goed moet leren articuleren. Naarmate de tijd vordert zal dit steeds beter gaan.


Fysieke impact:

Een kaakoperatie is naar mijn mening fysiek gezien een aanslag op je lichaam. De botten worden doorgezaagd en in een nieuwe positie met pinnen vastgezet. De hersteltijd is lang en je moet rekening houden met voedsel. Er zijn voldoende mogelijkheden om te eten, maar mijn ervaring leert dat ik helemaal geen zin had om te eten. Enerzijds omdat het veel moeite en energie kostte, anderzijds omdat ik niet eens zin had om te eten. Gelukkig had ik voor de operatie al soepen geportioneerd in de vriezer gedaan. Nogmaals: dit is echt een goede tip voor mensen die deze operatie nog moeten ondergaan!! Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat je genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt en niet te veel afvalt. Helaas is dit niet altijd te voorkomen, maar je kan er wel alles aan doen.

Mentale impact:
Als zeer angstige patiënt heeft deze operatie in mentaal opzicht een grote impact op me gehad. Maandenlang was ik ermee bezig. Begin oktober heb ik gebeld voor een afspraak bij de kaakchirurg om alles in gang te zetten. Helaas kon ik pas in december terecht voor een consult en heeft de operatie pas plaatsgevonden in april. Deze lange wachttijd heeft mij veel stress bezorgd. Deze blog is, naast het feit dat ik anderen hiermee help, ook een manier om mijn ervaringen en bijbehorende emoties van me af te schrijven. Je gezicht gaat na zo'n operatie ook veranderen. Ook dit heeft mentaal gezien een impact. Persoonlijk ben ik hartstikke blij met de resultaten en dit heeft een positieve weerslag gehad op mijn psyche! Iedere keer als ik langs een spiegel loop of langs een winkel, kijk ik even in het raam om mezelf te bewonderen. Ja, ik mag er zijn!

Conlusie:
Voor mensen die nog hun twijfels hebben over de operatie, ik zeg: gooi de twijfels aan de kant en  DOE HET! Het is absoluut geen gemakkelijke weg, maar geloof me; het is echt de moeite waard.
Het is een lang traject, waar je zelf volledig achter moet staan als je erin stapt. Een flinke dosis doorzettingsvermogen is wel gewenst. Er zullen genoeg momenten van frustraties zijn, maar als je straks terugkijkt op alles kun je hartstikke trots in de spiegel kijken. Dat is echter niet het belangrijkste. Het belangrijkste voor mij persoonlijk is dat ik mijn tanden niet meer naar voren bijt omdat mijn beet nu goed is. Dát is hetgene waar ik het meest blij om ben. Ik hoef niet meer te vrezen voor mijn tanden en ik denk dat dat ook voor anderen een belangrijke beweegreden is om deze operatie te gaan doen.

In april 2010 ben ik dit traject ingegaan en hopelijk wordt dit over ongeveer een half jaar afgerond. Dan mag de plaatjesbeugel eruit en ben ik klaar. Klaar voor een leven met een stralende glimlach.

Ik hoop dat ik met dit verhaal weer een aantal mensen heb kunnen helpen bij het maken van een keuze. Voor iedereen die deze operatie nog moet ondergaan: succes en ga ervoor!


Tot volgende week.

Liefs,

Cindy

23 opmerkingen:

  1. Hey Cindy,als ik die foto's bekijk van april en nu, is het niet te geloven dat je zo hersteld bent.
    Een grote portie doorzettingsvermogen heb je hiervoor nodig gehad,maar jou kennende heb je nog wel een portie over om andere de moed erin te praten of te schrijven.
    Een tijdje terug was dat wel anders,toen was je letterlijk nog een bange schijterd om het zo maar uit te drukken.Je bent hier weer een stuk sterker uitgekomen. Top is dat,daar mag je best trots op zijn.
    groetjes mam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haai Cindy!
      Super leuk om te lezen dat je er zo trots op bent!!!
      Ik heb vandaag mijn hechtingen aan de buitenkant laten verwijderen en heb afgelopen weekend al een paar tranen gelaten qua frustratie!! (en pijn!) maaar ik ben hier net als jij ingegaan met een goed gevoel.. De zeurderige pijn in mijn tanden neem ik voor lief en wat je verteld over creatief met eten.. Dat word ik nu al!!! Ik had zo'n trek in iets zoets dat ik speculaas in mijn thee heb laten drijven net zo lang tot ik ze naar binnen kon slurpen!!! hahaha !!! Ik lees je blogs graag en hoop dat het ook hier snel beter zal gaan!!!
      xxxxxxx

      Verwijderen
    2. Hey Natascha,

      Ik begrijp heel goed dat je tranen hebt gelaten om frustraties. Dat is zó herkenbaar!! Je moet in deze periode echt even "doorbijten", maar ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen. Super dat je ook al zo creatief bent geworden met eten. Dat moet ook wel, om het een beetje gevarieerd te houden, toch? ;)

      Thanks voor je compliment dat je mijn blog graag leest. Ik vind het zelf ook erg leuk om er aan te werken.

      Hopelijk gaat het snel beter met je!!

      Liefs xx Cindy

      Verwijderen
  2. Hallo Cindy,

    Heel opbeurend om te lezen, dat er na 3 maanden zo'n mooi resultaat is.

    Ik ben aan het herstellen van, inderdaad, ook een dubbele kaakosteomie. En op zoek naar lotgenoten bij jouw blog terechtgekomen. Dit is de tweede operatie in mijn "kaak" traject en zeker ook de zwaarste. Het is nu anderhalf week geleden en ook hier frustraties. Het vervelendste is dat er hechtingen in mijn gehemelte aan het inkapselen zijn. Morgen voorleggen tijdens mijn wekelijkse bezoekje aan de kaakchirurgie. Ik wil er niet eens over (na)denken hoe ze dat er uit willen gaan halen .....

    groet, Ariane

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Ariane,

      Wat leuk dat je mijn blog ook hebt weten te vinden. Ik hoop dat je er in ieder geval iets aan hebt. Ik duim voor je dat de hechtingen er zonder al te veel moeite kunnen worden verwijderd. Heel veel succes bij de kaakchirurg morgen en natuurlijk in je verdere hersteltraject. Laat je weten hoe het is gegaan?

      Groetjes,

      Cindy

      Verwijderen
  3. Hoi Cindy,

    Morgen weer mijn wekelijkse "uitje" bij de kaakchirurgie ;-). Het gaat gelukkig al weer een stukje beter dan vorige week, inmiddels twee en een halve week na de operatie en ik voel me wat beter worden! Vanaf morgen mag ik beginnen met zacht voedsel via een theelepeltje te nemen, hoera! Ben helemaal flauw van al die gepureerde spullen. Hoewel mijn man heel lief s avonds een maaltijdje voor mij maakt.
    Wat betreft de hechtingen. Volgens de kaakchirurg hoefde ik me daar helemaal geen zorgen over te maken. Die zouden er zo uitgaan. Ik hou nog een slag om de arm. De vorige keer, nadat de verstandskiezen uit de kaak waren gehaald, ging het helemaal niet goed...ingegroeide hechtingen die dus niet zo oplosbaar bleken te zijn. Ik zie het wel, maar als het niet lekker gaat wil ik verdoving, niet meer zo'n drama als de vorige keer.

    Ariane

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Ariane,

      Altijd gezellig, de uitjes naar de kaakchirurg. ;) Alvast veel succes voor morgen! Fijn om te horen dat je je alweer een stukje beter voelt. Zo maak je langzaam stapjes en voordat je het weet werkt je weer allerlei lekker eten naar binnen!

      Ben benieuwd hoe het met je hechtingen gaat lopen. Bij mij zouden ze ook "oplosbaar" zijn, maar een paar hechtingen wilden er niet vanzelf uitvallen. Toen heb ik zelf maar de schaar gepakt en alles eruit geknipt. Maar bij jou ligt het natuurlijk anders omdat de hechtingen bij jou al een beetje waren ingegroeid, toch? Ik hoop voor je dat ze vanzelf loskomen en anders inderdaad aandringen op een verdoving!!

      Succes!

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
  4. Hoi Cindy,

    Wat een prachtig resultaat zeg! Zelf is bij mij vier weken geleden mijn onderkaak naar voren gezet, ik kan er maar niet aan wennen. Voor mijn gevoel komt het nooit meer goed en had ik het beter niet kunnen laten doen. Ik vind de stand van mijn mond erg onnatuurlijk en het ziet er uit alsof er een kies getrokken is :-) en volgens mij blijft dat zo :-( Maar misschien ben ik te ongeduldig en moet ik na 12 weken nog eens in de spiegel kijken :-)Mijn kaak zit op dit moment ook nog dicht met elastiekjes en zo en kauwen mag ook niet...nou ja ik hoop dat het resultaat uiteindelijk net zo mooi wordt als bij jou maar op dit moment twijfel ik daar enorm aan... groetjes Sylvia

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hey Sylvia!

      Dankjewel voor je complimenten over het resultaat! Ben er ook hartstikke blij mee, maar dat had je vast al op kunnen maken uit mijn blog. ;)

      Het is logisch dat je aan de nieuwe stand van je kaken moet wennen. Ik bedoel, het is een hele verandering, toch? Ik denk inderdaad dat je ietwat ongeduldig bent. Je operatie is pas 4 weken geleden, dus ik zou zeggen: geef het de tijd... Je bent niet eens hersteld!

      En als het je echt zo dwarszit: bespreek je onzekerheden met je kaakchirurg. Die kan je wellicht geruststellen, maar die zal ook tegen je zeggen: geef het de tijd.

      Vroeg of laat wordt de spiegel je grootste vriend en zal jij één zijn met je nieuwe glimlach!!

      Beterschap en koppie op; alles komt goed!

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
  5. Heykes,
    ik ben afgelopen woensdag geopereerd aan mijn bovenkaak. Deze werd naar voor gebracht en naar beneden. De zwelling valt super goed mee, alsook de pijn. Een onverwacht bijkomende ingreep was aan mijn neus, omdat mijn neus dichtgegroeid was door verkrommingen in het neusbeentje. Mijn neus en bovenlip zijn daardoor nog wat gezwollen en voelen eigenlijk als bevroren aan ... drinken doe ik door een rietje, eten is vloeibaar en zeer kleine porties (op 5 dagen al 3kg eraf bij me, maar ik had wel wat reserves en er mogen nog wel een 7kg af ;-)... wat me wel stoort is dat ik mijn mond niet ver open krijg, deze werd niet dichtgemaakt of met elastieken gefixeerd ofzo, maar toch krijg ik net één vinger tussen de tanden ... is dit herkenbaar? want dit baart me toch wel wat zorgen ...
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat fijn om te horen dat de pijn en de zwelling meevallen. Je hebt het toch maar mooi gedaan. Super dat je het nu achter de rug hebt.

      Ik heb verder geen ervaring met het openen van de mond als alleen de bovenkaak is geopereerd en de kaken niet zijn gefixeerd. Ik kan me wel voorstellen dat je gewrichten een klap hebben gekregen door de operatie. Ook is je mond tijdens de operatie continu open geweest. Dit kan stijfheid tot gevolg hebben. Niet gek dus, geef het de tijd... je hebt de operatie pas net achter de rug!

      Beterschap & succes!

      Verwijderen
  6. ik heb een dubbele kaakoperatie gehad.. bijna 4 jaar geleden.. maar ik heb nu denk ik heel erg last van mijn pinnen en plaatjes.. heb jij dit ook?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Sharon,
      Ik voel de plaatjes soms wel zitten, zeker met koud weer. Ik voel de plaatjes rechts onder mijn neus en in mijn rechter onderkaak.... heel veel last heb ik er op het moment niet van. Als je veel last ervaart kun je altijd eens een afspraak maken bij de kaakchirurg en de mogelijkheden bespreken. Wel is het bot na 4 jaar helemaal over de platen/pinnen heen gegroeid, waardoor het iets meer 'beitelwerk' zal zijn om de plaatjes en pinnen er weer uit te halen. Dit natuurlijk met alle risico's van dien..... maak een goede overweging en overleg met je kaakchirurg.

      Succes!

      Liefs,

      Cindy

      Verwijderen
  7. Hallo Cindy,

    Voor jou is het nu ruim een jaar geleden.. Ik was benieuwd of je zowel je bovenkaak en onderkaak heb laten doen of een van beide? Voor mij staat de operatie boven en onderkaak nog gepland op 26 juni 2014. En bij mij beginnen de zenuwen met grote mate toe te nemen. gemengde gevoelens angst, twijfel van heb ik wel de juiste keuze gemaakt?!? Beangstigende forums op internet hebben mij aan het twijfelen gezet maar voor ogen houd ik maar dat ik dit allemaal nog kan navragen bij de kaakchirurg waar ik 3 juni 2014 nog langs moet..Heb jij ervaring met Arnica druppels?

    Groetjes...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi!

      Voor mij is het inmiddels ruim 2 jaar geleden. Inderdaad: boven- én onderkaakoperatie. Begrijpelijk dat je angstig bent en je twijfels hebt. Het is tenslotte ook niet niks.

      Je kan altijd met je vragen en onzekerheden bij je kaakchirurg terecht. Mocht ik je ergens bij kunnen helpen, mag je ook een berichtje sturen.

      Ik heb geen ervaring met Arnica druppels, sorry!

      Heel veel succes.

      Liefs,
      Cindy

      Verwijderen
    2. Hoi anoniem (1 juni 2014) dus jouw operatie is over een aantal dagen? Sterkte alvast!

      Bij mij is het op 10 juni 2014 gebeurd, beide kaken, ik had een onderbeet en open beet, dus is er ook gekanteld. Omdat ik niet veel kiezen meer heb is er ook bot geplaatst voor implantaten, ik kan al jaren niet meer goed kauwen en verlies steeds meer kiezen.

      Mooie is dat het bot links onderkaak wat over was na 5mm kantelen rechtsboven gezet is.
      De eerste dagen vond ik meevallen, behalve het opgezette en de druk er op, maar thuis was het elke dag een beetje minder, meer pijn en laatste dagen last van de hechtingen.

      Vrijdag (10e dag) was de eerste controle, nu over 2 wk pas weer, hechtingen op mijn wang had ik al zelf verwijderd en binnenin geprobeerd, maar dat lukte niet, zoveel pijn. Dat was de 1e keer dat ik echt jankte van de pijn na deze operatie.

      Zenuwen had ik ook enorm hoor, het maakt niet uit of het je 1e operatie is of zoals bij mij je 47e keer is... Achteraf heb ik een pilletje om rustig te worden voor de operatie gemist. Ik zag de verpleging amper en ik druk nooit op dat belletje... Het liep een uur uit en ineens kwamen ze me halen... normaal geven ze je dan een pilletje tegen de stress, maar niks. Ik zou je adviseren dit te vragen als ze niks geven, dat scheelt erg veel. Dan ben je al een beetje wazig.... Verder probeer jezelf er aan over te geven, keus had ik zelf echt niet... dus het moest wel. Sinds gisteren (11e dag) kan ik zeggen dat het de goede kant op gaat... Maar moe ben ik steeds, en zo snel ook weer... ik slaap niet genoeg, ben een echte zijslaper en dat gaat nu minder goed, en draai ik nog veel meer als normaal. Op de beuse kaken liggen is gewoon niet zo lekker en word ik telkens wakker door.
      Goed de eerste maand zal dat zeker niet veel veranderen dus zien we wel.

      Ik kreeg in het ziekenhuis een neusspray (zeezout-oplossing) en dat is wel erg fijn. Nog steeds beetje bloedspoortjes uit mijn neusgat, maar wel steeds minder nu.

      Qua eten; alles malen, Italiaans (geen pizza) ;) puree, zachte groente als spinazie, vis en gehakt lukken zonder kauwen, fruithapjes, appeltje even in de magnetron, je kunt echt zonder afvallen er door komen. Mocht het nodig zijn regel dan bijvoeding bij de diëtiste.
      Sterkte!

      Verwijderen
  8. Hoi hoi..
    Ik heb een open beet en wil dit graag laten herstellen dmv een chirurgische ingreep.
    Heb jij hier zelf voor moeten betalen, of krijg je een deel vergoed van de ziektekostenverzekering ?

    Gr.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo,

      O.b.v. medische noodzaak heb ik het gehele beugeltraject en de kaakosteotomie vergoed gekregen door mijn zorgverzekeraar.

      Groetjes,
      Cindy

      Verwijderen
  9. Hallo cindy, ik ben een meisje van 15 (bijna 16 jaar) en ik mag kiezen van de orthodontist voor een dubbele kaakoperatie , heb jij ook een DUBBELE kaak operatie gehad? Of niet? Hopelijk krijg ik snel antwoord van je , en ik vind het goed en lief dat je je verhaal deelt met andere ,ps: krijg je nog littekens ofzo?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hallo Cindy,

    Ik heb afgelopen maandag een een osteotomie gehad (boven en onderkaak). Wat heb ik de operatie onderschat zeg. Ik heb ontzettend last van de hechtingen, en af en toe met slikken in het bot zelf. Ik hoop dat dit normaal is.. Ik leef nu inderdaad ook op gepureerd voedsel (stampot uit de blender), danoontjes en ijs. Wat vind ik dit vreselijk. Ik hoop dat je nog wel eens op dit blok kijkt en mij eventueel advies kan geven!

    Liefs, Myrthe

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Myrthe,

      Hopelijk voel je je inmiddels weer een beetje beter. Je zal zien dat je iedere dag vooruitgang gaat boeken. Je klachten zijn normaal na zo'n operatie. Geloof me: er is licht aan het einde van de tunnel. Over een paar weken kijk je er al heel anders op terug. Ik zou zeggen: lees mijn blogs in de weken na mijn osteotomie maar eens, wie weet heb je daar wat houvast aan.

      Zet 'm op!

      Groet,
      Cindy

      Verwijderen
    2. Hey Cindy,

      Dankjewel voor de reactie. Ben ik zo af en toe ook al aan het doen! Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik op zachte dingen mag kauwen (4 weken verder), en wat is dit raar. Het is net alsof ik niet eens kan kauwen!! En het geef een vervelend gevoel; niet meer gewend denk ik.

      Liefs

      Verwijderen
  11. Hoi Cindy,
    16 januari 2019 had ik ook een kaakchirurgie, boven en onderkaken gebroken en een stuk uit mijn gehemelte verwijderd, nu deze woensdag is het week 12 en mijn gezicht en neus zijn nog steeds redelijke gezwollen.
    De chirurg zegt 6 maanden hetstelher en geduld, de huisarts zegt na 6-8 weken moest de zwelling al weg zijn.
    8 mei ga ik voor een second opinie naar een andere chirurg.

    Groetjes Ella

    BeantwoordenVerwijderen